De heerlijke zomer is voorbij gevlogen. Dagenlang alleen maar zon, warmte, zwemmen, ijsjes eten en later naar bed. De scholen zijn al lang en breed weer begonnen, tijd om weer in een ritme te komen. Ho. Stop. Ritme?? Dat is een mantra voor veel ouders met (jonge) kindjes. Maar in mijn leven is er vooral een gebrek aan ritme….
Je kent al die wijze uitspraken wel; let the wind guide you, of carpe diem.
Die laatste zou ik iedereen overigens zeker aanraden en die eerste volgen wij thuis vooral noodgedwongen.
Met een meisje van 2, een golden retriever van 35 kilo, een man die meer laidback is dan Bob Marley en een fulltime flexibele baan is “let it go” de enige optie.
Wij zijn gezegend met een goede slaper, wat wel fijn is als mama zelf pas na middernacht thuis komt van werk.
Gelukkig hoeven we nog niet aan schooltijden te denken, want op de crèche zijn ze altijd al bijna aan het fruitmoment toe als wij komen aankakken.
Maar geen probleem, gezellig ochtendje gehad, lekker in het badjasje Duplo door de slaapkamer gesmeten, beneden twee crackers door de lucht gegooid, stofzuiger-hond Bob die zich tegoed deed aan die laag pindakaas op het parket omdat de crackers altijd ondersteboven neerkomen, voet stijf gehouden omdat “ik slippers aan wil” terwijl het regent buiten en we zijn klaar om te gaan.
De meeste dagen hebben we geen vroege verplichtingen en doen we inderdaad wat de dag ons brengt. Het voordeel van een hond is dat je altijd naar buiten moet. Stiekem weet ik alle pauze-tijden van groep 7&8 uit m’n hoofd. We zorgen dat we dan in het park zijn, want de meeste kinderen uit de buurt kennen Bob en/of Nina. Volgorde inderdaad: hond en kind, een hond is nou eenmaal veeeel interessanter dan een kind.
De ochtend is bijna voorbij, we zijn zalig buiten geweest en iedereen is wat rozig als we weer binnen komen. De dag is halverwege, ik besef dat niet iedereen zo lucky is, maar probeer het eens. Niks plannen, buiten lopen, je verwonderen samen met de kleine en weinig op de klok kijken. Voordeel: door de intensieve ochtend en de buitenlucht is iedereen moe, Nina een lekker middagslaapje, Bob komt z’n kleed niet meer af en die huishoudelijke taken? Die gaan op het gemeenschappelijke lijstje voor papa. Ik ben even netflixen, ciaaaaooo!
Volg Aletha Leidelmeijer ook op Instagram
